donderdag 13 maart 2014

Zeven mannen, één vrouw

Wanneer je Jack heet en dan Van der Dussen
Dan kun je, denk ik, wel een brandje blussen
Of ruzies in de raad een beetje sussen
En toch je punt wel maken ondertussen

Wanneer je Hans heet en dan Van der Pas
Dan zit je vast niet snel in zak en as
Dan denk je ook aan mensen, krap bij kas
En geef je Jack voldoende tegengas

Wanneer je Rein heet en Van Moorselaar
Dan zit je niet met handen in je haar
Dan knoop je alle eindjes aan elkaar
En lukt dat niet dan zijn de rapen gaar

Wanneer je Peter en Van Boekel heet
Dan doe je of je altijd alles weet
Dan sta je voor de medemens gereed
En denk je: ik krijg kiezers bij de vleet

Wanneer je als een Konings bent geboren
En Marco heet dan laat je van je horen
Door roddel en door achterklap niet storen
En was je tegenstanders flink de oren

Wanneer je jong en Roel Monteiro bent
En in de politiek nog onbekend
Dan lokt men jou niet zomaar uit je tent
Maar leert jou kennen als een echte vent

Wanneer je Annemieke blijkt te zijn
En Boelaard heet, dan is de start niet fijn
Maar als je doorzet krijg je op termijn
Met argumenten al die kerels klein

(voor politiek café Brug, editie 26,9 maart 2013)  

Zeven lijsttrekkers

Ze heten Jack en Marko, Roel en Rein
En Hans en Annemieke en ook Peter
Ze weten alle zeven alles beter
Want anders zouden zij hier nu niet zijn

Ze praten soms vol vuur of met venijn
De een is vaag, de ander wat concreter
En nummer drie is een begaafd debater
En vier een olifant in porselein

De vijfde doet wat water bij de wijn
De zesde is een echte ijzervreter
En zeven zie je denken: see you later
Hij kiest vakkundig voor de schone schijn

Maar wie is een, twee, drie, vier, vijf, zes, zeven
Dat oordeel, tja, dat ga ik hier niet geven 

(Voor politiek café Brug, editie 26, 9 maart 2014)

Lokale Roel

Ooit zat er in mijn klas een jongen, Roel,
Die altijd vrolijk was en goed kon leren
Hij kon de leerstof goed analyseren
Was vlot gebekt en had veel taalgevoel

Ik dacht: die komt er wel, hij heeft een doel
Hij slaagde, ging belastingrecht studeren
En gaat in Amsterdam zelfs promoveren
Maar toch viel ik laatst zomaar van mijn stoel

Dat hij ooit politiek zou gaan bedrijven
Dat had ik destijds min of meer verwacht
Ik zag de kranten over hem reeds schrijven

Dat hij zou kiezen voor beperkte macht
En dat hij dus lokale Roel zal blijven
Nee, dat had deze leraar niet gedacht

(Voor politiek café Brug, editie 26, 9 maart 2014)

Voorspelling

PB, Lokaal of Blanco kan men kiezen
Of CDA, SP of VVD
Ook D uit 66 doet weer mee
Wie zal er winnen en wie zal verliezen?

Wie zit er na de uitslag straks te kniezen
Wie springt er in de lucht en roept hoezee!
Wie maakt er in de raad straks zijn entree
En wie pakt heel teleurgesteld zijn biezen?

Ik kan niet kijken in het koffiedik
En kan dus ook de uitslag niet voorspellen
Toch werp ik in de toekomst vast een blik

En daardoor, mensen, kan ik u vertellen:
De een is met de uitslag in zijn schik
Een ander zal zijn psycholoog gaan bellen

(Voor politiek café Brug editie 26, 9 maart 2014)

Medelijden met Marieke

Marieke dacht: ik ga mooi naar Bernheze
Word burgemeester in het Brabants land
Daar is nooit iets bijzonders aan de hand
En hoef ik voor problemen niet te vrezen

Inmiddels is het tegendeel bewezen:
Er woedde eerst een politieke brand
En alle dagen kon ze in de krant
Van ruzies in Ads OPG wat lezen

Ook toen die storm zijn kracht wat had verloren
En zij daarvan nog niet was uitgehijgd 
Kwam snel een nieuw probleem haar rust verstoren

Want nu werd Rien, een wethouder, bedreigd
Marieke was naïef dus van tevoren
En vreest dat zij het nooit meer rustig krijgt

(Voor politiek café Brug, editie 26, 9 maart 2014) 

donderdag 23 januari 2014

Verwonderd

Gemeentes moeten groter is besloten
Want als je maar met dertigduizend bent
Dan is dat kennelijk niet efficiënt
En moet je, of je wilt of niet, vergroten

Dat plan is aan een meesterbrein ontsproten
Met geld als heel gewichtig argument
Het peilen van gevoelens daaromtrent
Is echter vaker erbij ingeschoten

Bernheze, feitelijk maar pas ontstaan
Is ook alweer te klein, zo hoor ik zeggen
Men gaat de grens daarom opnieuw verleggen

Verwonderd, ja verbaasd, zie ik het aan
En vraag me af: wanneer staat op de borden
Dat Brabant één gemeente is geworden?

(gepubliceerd in Brabants Dagblad, 23 januari 2014)

zondag 12 januari 2014

Zilveren Brug

Al vijfentwintig keer een brug geslagen
Van ons Bernhezers naar de politiek
Omlijst door intermezzo’s en muziek
Debatten over actuele vragen

Bekende gasten hebben bijgedragen
Tot lering en vermaak van veel publiek
En vaak was er De Kwestie, die rubriek
Waarin het, denk ik, spannend was, bij vlagen

Nooit eerder was ik hier bij Brug te gast
Maar bij dit jubileum mocht ik komen
En ja, het heeft me aangenaam verrast

Ik heb me dan ook stellig voorgenomen:
Editie zesentwintig van de Brug
Kom ik, geheel vrijwillig, weer terug

(Geschreven voor Politiek café Brug, 12 januari 2014) 

Hij is

In Helmond wat de mond is van de hel
Werd hij eind jaren zeventig geboren
Het filosoof zijn kon hem niet bekoren
Maar grappen maken voor studenten wel

Met cabaret verdiende hij zijn sporen
En toen dat lukte liet hij ook al snel
Als olifantendoder van zich horen
Nu trekt hij in het land rond als Rebel

Hij heeft een kalend hoofd, een grote mond
En wappert met zijn benen en zijn handen
Het podium is zijn geliefde grond

Hij staat er nimmer met zijn mond vol tanden
En heeft de humor hangen aan zijn kont
Hij is natuurlijk Leon van der Zanden

(Geschreven voor Politiek café Brug, 12 januari 2014)

Ontmoeting met Eva

In Soof zag ik haar voor het eerst acteren
En was meteen een beetje gek op haar
Als destijds bij Irene van der Laar
Bracht Eva mij spontaan in hoger sferen

Dat zij van hier kwam hoorde ik beweren
Door iemand die ik zag als leugenaar
Mijn dochters echter zeiden: Dat is waar
Dus ging ik een ontmoeting fantaseren

Hoe fantasie ook heel reëel kan blijken
En niet slechts met je op de loop kan gaan
Ervoer ik hier vanmiddag in De Zwaan

Mijn televisie zet ik morgen aan
Om naar Startup (en niet Matthijs) te kijken    
Mijn oude hart zal, hoop ik, niet bezwijken

(Geschreven voor Politiek café Brug, 12 januari 2014)