Ze heten Marcel, Michel, Gerard, Peter
En Willem, Erik, Harrie, Toine en Frans
En ook nog Ben en Sjaak en Peer en Hans.
Ze worden geen van allen ooit nog beter.
De een heeft elke week een losse veter,
Een ander gaat het liefst voor eigen kans
Bij drie zijn wil en kan nog in balans
En nummer vier die vecht voor elke meter.
Ze hebben steeds twee shirtjes meegenomen:
Het ene grijs, de kleur van ieders haar,
Het tweede rood. Zij die het eerste komen
Bepalen wie er spelen met elkaar.
De grijzen winnen meestal, dat is waar,
De roden evenwel die blijven dromen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten